แต่เนื่องจากมนุษย์อยู่บนพื้นฐานของความหลากหลาย ทำให้หลักเกณฑ์ในการเลือกหรือตัดสินคุณค่าของความดีจึงแตกต่างกันไปตามปรัชญา สภาพแวดล้อม จุดประสงค์ วัฒนธรรม การศึกษา ฯลฯ ดังนั้น ความดี ของแต่ละบุคคลจึงแตกต่างกัน จุดประสงค์ในการสอนของครู ความเข้มข้นของการกำหนดระดับจริยธรรมโดยครูจึงแตกต่างกัน สะท้อนให้เห็นจุดอ่อนของระบบการพัฒนาคนดี การสร้างเสริมคุณธรรมจริยธรรม แนวทางการเสริมสร้างที่นักวิชาการมากมายพยายามนำเสนอดูเหมือนจะไม่มีผลกับการปฏิบัติในลักษณะการถ่ายทอดเพราะผู้สอนนั้นเห็นความจำเป็นของการสอนในระดับที่ต่างกัน บางคนเน้น บางคนเห็นว่าไม่สำคัญ บางคนคิดว่าสอนไปก็เท่านั้นไม่มีผลสัมฤทธิ์ที่เป็นรูปธรรม ฯลฯ ปัญหานี้เป็นสิ่งท้าทายในการจัดการศึกษาเพื่อสร้างคนดีในปัจจุบัน
นักพัฒนาหลักสูตรจึงเห็นความสำคัญในการวางแนวทางการพัฒนาคุณธรรมจริยธรรมของสถานศึกษา เห็นว่าต้องจัดให้มีนโยบายที่ชัดเจนในด้านการจัดให้หลักสูตรพัฒนาคุณธรรมจริยธรรมเชิงปฏิบัติการแก่ผู้เรียน และหลักสูตรถ่ายทอดคุณธรรมจริยธรรมให้แก่ผู้สอนเพื่อให้สามารถนำไปปฏิบัติและนำความรู้ไปใช้ให้ถูกทาง เกิดประโยชน์ต่อสังคมและประเทศชาติ ซึ่งคุณธรรมจริยธรรมที่ควรสร้างให้แก่บุคคลในปัจจุบัน ได้แก่ ความซื่อสัตย์ ความรับผิดชอบ ความอดทนและความอุตสาหะ โดยถ่ายทอดในลักษณะให้ความรู้เพื่อที่สามารถจะประเมินการกระทำได้ ว่าก่อนที่จะทำสิ่งใดบุคคลจะต้องให้รู้ว่าสิ่งนั้นดี-ไม่ดี ตามหลัก 3 ประการ คือ การกระทำ ความตั้งใจ สภาพแวดล้อม ทุกองค์ประกอบต้องดีจึงถือว่าบุคคลนั้นเป็นคนทำดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น